افسانه دروغین اعتبار پاسپورت ایرانی در زمان شاه

اصلا زمان شاه کی میدانسته پاسپورت چیه به جز معدودی از سناتورهای شاه و فرزندان شون یک عده سیبیل کلفت کراواتی تجریش نشین تهران خود دهه شصت پاسپورت به همه نمی دادن خیلی طول می کشید که صادر بشه خود من تا سال ۸۷ نمی دانستم پاسپورت چیه اصلا خارج کجاست کجا اعتبار داشته پاسپورت ایرانی نود بوقی می‌گذشته چی بشه پنجاه نفر سالی میرفتن اروپا یا آمریکا دهه پنجاه مثل امروز که نبوده چپ راست پاسپورت صادر کنند برای همه و این همه ایرانی ول هستند در دنیا طرف سالی یکبار چی بشه می آمده تهران از شهرستان ش تازه اتوبوس هم گیرش نمی آمده این سرهنگ و تیمسار های شاه رو تحویل میگرفتن بخاطر پول سرمایه شون پهلوی ها فکر میکردن پوخی هستند پاسپورت ایران رو ارتقا بخشیدن

در زمان شاه روزانه 6میلیون بشکه نفت استخراج میشد که بیشتر آن به قیمت ناچیز( حتی 2دلار بابث هربشکه) به امریکا صادر میشد و دلار7تومانی ومسافرت خارج برای اقلیتی از عمال رژیم وثروتمندان میسر بود این اقلیت برای خارجی ها با پولهای یا مفت خود جذابیتی مانند بقول ترامپ گاوشیری را داشتند غرب برای فراهم کردن بستر شیر دوشی صدور ویزای ایرانیان را بخاطر منافع مادی خود ونه اعتبار ویا چیز دیگر آسان کرده بود.

با سلام !
اگر یک آماری از تعداد دارندگان پاسپورت به نسبت جمعیت کشور در سال های مثلا 1350 و 1400 ارائه می گردید آنگاه می شد یک تحلیل جامع تری را ارائه داد.

کمی با خود بیاندیشیم. در آن سال ها چند نفر از اقوام خود را می شناسید که کلاً پاسپورت داشتند؟ اصلاً مردم عادی در عمرشان چه تعداد سفرخارجی می رفتند؟ بجز حج و عمره که آن هم فقط با پاسپورت زیارتی بود .
در هر قوم و خویشی شاید دو سه نفر آن هم به فاصله چند سال سفراروپایی داشتند که نیمی از آن هم برای درمان بیماران صعب العلاج بود که متاسفانه عموم آنان نیز درمان نمی شدند یا جسدشان به وطن بازگردانده می شد یا چندروز بعد در وطن می مردند .
امروز چگونه است . چند خانواده از اطرافینتان را می شناسید که پاسپورت ندارند ؟ سفر تفریحی خارج از کشور نمی روند؟
با اقتصاد شکوفای آن زمان آن گونه بودیم و با اقتصاد مضمحل کنونی ، این چنین .از لحاظ اقتصادی تفاوتی با آن زمان نداریم فقط تفاوت در نحوه زندگی کردنمان است . الان با هزار قسط و وام می خواهیم زندگی بهتری برای خود درست کنیم . اما آن زمان در همه چیز قناعت می کردیم و باور کرده بودیم امکانات اولیه زندگی فقط برای از ما بهتران است .به ما گفته بودند:
چوعنقا را بلند است آشیانه
قناعت کن به تخم مرغ خانه